صومعه سرانیوز: در پی اقدامی عجیب از سوی شهرداری صومعه سرا و به دستور فرماندار شهرستان بنرهای تبریک مردم صومعه سرا نسبت به انتصاب مشاور معاون رئیس جمهور جمع آوری شد!

بر اساس این گزارش و به نقل از خزر آنلاین، بدنبال انتصاب سیدکاظم دلخوش نماینده سابق صومعه سرا به عنوان مشاور دکتر نوبخت معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور، فرمانداری صومعه سرا مانع از نصب هرگونه پیام از سوی مردم برای دلخوش می شود و حتی تنها بنر نصب شده در ورودی شهر را کنده اند.

لازم به ذکر می باشد، شهرستان صومعه سرا زادگاه بزرگان و شخصیت های بزرگ علمی و فرهنگی و سیاسی است شهرستانی که علاوه بر بزرگان مذهبی و فرهنگی چهرهای سیاسی زیادی را در خود پرورانده است از جمله آن ها در حوزه نمایندگان مجلس می توان به آقایان حق شناس (نماینده مردم انزلی )، میرزایی (نماینده مردم فومن )، کوچکی نژاد (نماینده مردم رشت)، احمد رمضانپور (نماینده مردم رشت ) و در حال حاضر سید کاظم دلخوش (مشاور معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور) که همگی صومعه سرایی می باشند اشاره کرد و اکنون تمامی این افراد در گوشه گوشه و جای جای ایران اسلامی مشغول به خدمتگزاری به مردم هستند.

گفتنی است، مدتی پیش که خبر انتصاب سید کاظم دلخوش نماینده دو دوره قبل مردم شهرستان صومعه سرا به عنوان مشاور معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور، موجب خوشحالی بسیاری از مردم شد، چندی نگذشت که سیلی از بنرهای تبریک در گیلان بخصوص شهر رشت نصب شد، بنری هم از طرف مردم صومعه سرا در میدان ورودی شهر نصب شد، از قرار معلوم پس دو روز بنر دلخوش ناپدید شد.

و جالب تر آن که امروز هم وقتی سیل عظیم از مردم، بنرهای تبریک سید کاظم دلخوش را در دست داشتند و برای نصب آن به شهرداری مراجعه کردند با مخالفت مسئولین شهرداری مواجه شدند و وقتی جریان را جویا می شوند به آنها می گویند: نصب بنر تبریک برای دلخوش در شهر صومعه سرا ممنوع شده است.

براساس پیگیری ها به عمل آمده خبرنگار خزرآنلاین یک مسئول آگاه در شهرداری که نخواست نامش فاش شود گفت: به دستور فرماندار شهرستان صومعه سرا نصب هرگونه پرده و بنر برای دلخوش مشاور معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در سطح شهر صومعه سرا ممنوع است.

به یاد داریم که قبلا هم در زمان انتخابات ریاست جمهوری از نصب بنر سخنرانی دکتر محسن رضایی هم در صومعه سرا خودداری شد که البته آن هم به دستور فرماندار و به دلیل انتخابات بود اما نصب و ممانعت از نصب بنر دلخوش در شهر صومعه سرا به چه دلیل و ادعای است و اصلا ممنوع شدن نصب بنر طبق کدام قانون است؟
براستی فرماندار صومعه سرا وقت خود را برای چه اموری صرف می کند و آیا در همه امور چنین حساس می باشند؟

اگر مسئله نصب بنر در شهر است و مشکل دارد چرا نصب بنر افراد دیگر در این شهر مشکل ساز نیست و مانع از آن نمی شوند؟

باور این مسئله سخت است که شهر صومعه سرا یک بام و دو هوا داشته باشد پشت پرده ی این اقدام عجولانه فرماندار صومعه سرا چیست؟

این ها سوالاتی است که بسیاری از شهروندان صومعه سرا منتظر جواب آن هستند. به هر حال باید متذکر شد اگر صندلی ها می ماند آن را به شما نمی دادند دلخوش و مانند آنها نیازمند به بنر نیستند و اگر کسانی هم پیام تبریک برای کسی بدهند جرم نیست نباید در دولت امید مردم را ناامید کرد.
شهرستان صومعه سرا متعلق به تمام صومعه سرائیان است و ملک خصوصی شخص خاصی نبوده و نخواهد بود.

از آنجا که فاطمه معصومه علیها السلام از خاندانی است که در زیارت جامعه خطاب به ایشان آمده است:«عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم» کرامات و عنایات آستان مقدسش بسیار فراوان و شامل حال خاص و عام بوده است: از بزرگانی همچون ملاصدرا و آیت الله بروجردی گرفته تا آن مسلمان عاشقی که از دور افتاده ترین کشور اسلامی به عشق زیارت و به امید عنایت به حریم قدس او راه یافته، همگی را مورد لطف و عنایت کریمانه خودقرار داده است؛ ولی با کمال تأسف این کرامات تا کنون ثبت و ضبط نشده است، ما هم نمونه هایی برگزیده از کرامات ان حضرت را در اینجا می آوریم؛ به امید آن که مجموع کرامات آن حضرت در کتاب مستقل گردآوری شود.

کراماتی به نقل از آیت الله العظمی اراکی(ره
ایشان درباره خودشان فرمودند: دستم باد می کرد و پوست آن ترک برمی داشت به طوری که نمی توانستم وضو بگیرم و ناچار بودم برای نماز تیمم کنم و معالجات هم بی اثر بود تا اینکه به حضرت معصومه علیها السلام متوسل شدم و به من الهام شد

مقام معظم رهبری(مدظله العالی)

کتابخانه عمومی قلم نظرآباد تقدیم می کند

۸ مهر : روز بزرگداشت مولوی گرامی باد

شرح زندگی نامه مولانا جلال الدین محمد بلخی

جلال الدین محمد بلخی معروف به مولوی (‎۶ ربیع الاول ۶۰۴، بلخ - ۵ جمادی الثانی ۶۷۲ هجری قمری، قونیه) از مشهورترین شاعران پارسی گوی است. نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال الدین»، «خداوندگار» نامیده می شده است. در قرن های بعد القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» برای وی به کار رفته است و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانسته اند. زبان مادری وی پارسی بوده است .

ی هفتس دارم میگردم کار پیدا نمیشه

هیچوقت نباید به اجبار خندید

گاهی باید تا نهایت آرامش گریه کرد

تبسم بعد از گریه...

از رنگین کمان بعد از باران هم زیباتر است!